|
De Bruine oorfazant leeft in het gebergte van Noord-Oost China op hoogtes tussen de 800 en 2600 meter.
Er zijn daar enkele beschermde gebieden, waar de populatie vrij stabiel is.
Buiten deze gebieden wordt de populatie steeds kleiner.
Buiten het broed seizoen leven ze in groepen van 10 tot 30 stuks.
Wanneer het broedseizoen nadert, zonderen de paren zich af om voor het nageslacht
te gaan zorgen.
De hen broed de eieren alleen uit, terwijl de haan de wacht houd bij het nest.
Wanneer de kuikens uitgekomen zijn, brengen de haan en de hen ze samen groot.
Het voedsel waar ze van leven, is grotendeels plantaardig.
Dit voedsel bestaat voor een groot deel uit plantaardig materiaal zoals knollen en
wortels die ze met hun zware snavel uit de grond graven.
Maar uiteraard zullen ze ook de wormen en larven die ze in de bodem vinden niet versmaden.
Bij dit graven gebruiken ze net als de glansfazanten, hun poten niet.
Bruine oorfazanten zijn voor het eerst in 1864 in de Jardin dÁcclimation in Parijs ingevoerd.
In 1866 werden daar de eerste jongen gekweek.
Tegenwoordig, zien we de Bruine oorfazant in verschillende collecties.
Oorfazanten zijn de grootste fazantensoorten, die het best tot hun recht komen in een royale buitenvolière.
Door hun rustige karakter kunnen we ze in sommige omstandigheden, ook best vrij
rond laten lopen.
De beplanting zullen we dan moeten beschermen omdat ze die als voedsel zien.
Zelfs de scherpe bladeren van de Hulst eten ze gewoon op.
Alleen de soorten die ze niet lusten, zoals Buxes laten ze met rust.
Oorfazanten vliegen niet graag.
Van wat schuin neergelegde boomstammen, maken ze wel dankbaar gebruik.
Ze klimmen daar graag op, om de omgeving te kunnen observeren.
De oorfazanten zijn de enige fazanten waarvan beide geslachten dezelfde kleur hebben.
Ook de bevedering verschild van de andere fazantensoorten.
Normaal zien we in een veer, dat de veerharen aan elkaar vast zitten met haakjes.
Net als de loopvogels missen oorfazanten deze haakjes in hun veren, zodat elke
veerhaar los van elkaar zit.
Alleen bij de vleugelslag pennen en de onderste staartveren, zijn de veerhaartjes weer wel met haakjes aan elkaar verbonden.
Zou dit niet zo zijn, dan konden ze natuurlijk niet vliegen.
De staatveren zijn nodig om tijdens het vliegen te kunnen sturen.
De verschillen tussen de bruine en de blauwe oorfazant is niet alleen de kleur.
De bruine oorfazant heeft over het algemeen een langere staart dan de blauwe, vaak langer dan zijn lichaamslengte.
Omdat de staart bij de blauwe korter is, lijkt het dat deze hem hoger opricht.
Op de Blauwe oorfazanten pagina wordt meer over de verschillen tussen de Bruine en
de Blauwe oorfazant vermeld.
Het kweken met de bruine oorfazant lukt minder snel dan met de blauwe.
Het probleem is meestal dat de haan de hen niet bevrucht.
Wanneer we een koppel hebben dat goed klikt, en de eieren wel bevrucht worden,
zijn de kuikens niet moeilijker groot te brengen dan de blauwe.
Onze hen heeft haar eieren dit jaar niet zelf uitgebroed.
Dit jaar (2005) heeft ze voor het eerst gelegd.
We hopen dat ze volgend jaar meer ervaren, is en zelf wil broeden.
De verschillen tussen de hen en de haan zijn eigenlijk pas op een leeftijd van
ongeveer 6 maanden te zien.
We zien dan dat de hanen hoger op de poten staan, en sporen beginnen te krijgen.
Ook de rode gezichtslappen ontwikkelen zich bij de haan sterker dan bij de hen.
|
